Mga Awit 137

1 Sa tabi ng mga ilog ng Babilonia, doo'y nangaupo tayo, oo, nagiyak tayo, nang ating maalaala ang Sion.

At [the] rivers of - Babylon there we sat also we wept when remembered we Zion.

2 Sa mga punong sauce sa gitna niyaon ating ibinitin ang ating mga alpa.

On poplars in [the] midst of it we hung up harps our.

3 Sapagka't doo'y silang nagsibihag sa atin ay nagsihiling sa atin ng mga awit, at silang magpapahamak sa atin ay nagsihiling sa atin ng kasayahan, na nangagsasabi: Awitin ninyo sa amin ang sa mga awit ng Sion.

For there they asked us captors our words of a song and mockers our gladness sing for us one of [the] song[s] of Zion.

4 Paanong aawitin namin ang awit sa Panginoon sa ibang lupain?

How? will we sing [the] song of Yahweh on ground of foreignness.

5 Kung kalimutan kita, Oh Jerusalem, kalimutan nawa ng aking kanan ang kaniyang kasanayan.

If I will forget you O Jerusalem may it forget right [hand] my.

6 Dumikit nawa ang aking dila sa ngalangala ng aking bibig, kung hindi kita alalahanin; kung hindi ko piliin ang Jerusalem ng higit sa aking pinakapangulong kagalakan.

May it cleave tongue my - to palate my if not I will remember you if not I will lift up Jerusalem above [the] chief of joy my.

7 Alalahanin mo Oh Panginoon, laban sa mga anak ni Edom ang kaarawan ng Jerusalem; na nagsabi, Sirain, sirain, pati ng patibayan niyaon.

Remember O Yahweh - to [the] people of Edom [the] day of Jerusalem who were saying lay bare - lay bare to the foundation in it.

8 Oh anak na babae ng Babilonia, na sira; magiging mapalad siya, na gumaganti sa iyo na gaya ng iyong ginawa sa amin.

O daughter of Babylon that is about to be destroyed how blessed! [is one] who he will repay to you dealing your that you dealt to us.

9 Magiging mapalad siya, na kukuha at maghahagis sa iyong mga bata sa malaking bato.

How blessed! - [is one] who he will seize and he will smash children your to the rock.