Mga Awit 132

1 Panginoon, alalahanin mo para kay David ang lahat niyang kadalamhatian;

En vallfartssång. Tänk, HERRE, David till godo, på allt vad han fick lida,

2 Kung paanong sumumpa siya sa Panginoon, at nanata sa Makapangyarihan ni Jacob:

han som svor HERREN en ed och gjorde ett löfte åt den Starke i Jakob;

3 Tunay na hindi ako papasok sa tabernakulo ng aking bahay, ni sasampa man sa aking higaan,

»Jag skall icke gå in i den hydda där jag bor, ej heller bestiga mitt viloläger,

4 Hindi ako magbibigay ng pagkakatulog sa aking mga mata, o magpapaidlip man sa aking mga talukap-mata;

jag skall icke unna mina ögon sömn eller mina ögonlock slummer,

5 Hanggang sa ako'y makasumpong ng dakong ukol sa Panginoon, ng tabernakulo ukol sa Makapangyarihan ni Jacob.

förrän jag har funnit en plats åt HERREN, en boning åt den Starke i Jakob.»

6 Narito, narinig namin sa Ephrata: aming nasumpungan sa mga parang ng gubat.

Ja, vi hörde därom i Efrata, vi förnummo det i skogsbygden.

7 Kami ay magsisipasok sa kaniyang tabernakulo; kami ay magsisisamba sa harap ng kaniyang tungtungan.

Låtom oss gå in i hans boning, tillbedja vid hans fotapall.

8 Bumangon ka, Oh Panginoon, sa iyong pahingahang dako: ikaw, at ang kaban ng iyong kalakasan.

Stå upp, HERRE, och kom till din vilostad, du och din makts ark.

9 Magsipagsuot ang iyong mga saserdote ng katuwiran; at magsihiyaw ang iyong mga banal dahil sa kagalakan.

Dina präster vare klädda i rättfärdighet, och dina fromma juble.

10 Dahil sa iyong lingkod na kay David huwag mong ipihit ang mukha ng iyong pinahiran ng langis.

För din tjänare Davids skull må du icke visa tillbaka din smorde.

11 Ang Panginoon ay sumumpa kay David sa katotohanan; hindi niya babaligtarin: ang bunga ng iyong katawan ay aking ilalagay sa iyong luklukan.

HERREN har svurit David en osviklig ed, som han icke skall rygga: »Av ditt livs frukt skall jag sätta konungar på din tron.

12 Kung iingatan ng iyong mga anak ang aking tipan. At ang aking patotoo na aking ituturo, magsisiupo naman ang kanilang mga anak sa iyong luklukan magpakailan man.

Om dina barn hålla mitt förbund och hålla mitt vittnesbörd, som jag skall lära dem, så skola ock deras barn till evig tid få sitta på din tron.

13 Sapagka't pinili ng Panginoon ang Sion; kaniyang ninasa na pinaka tahanan niya.

Ty HERREN har utvalt Sion, där vill han hava sin boning.

14 Ito'y aking pahingahang dako magpakailan man. Dito ako tatahan; sapagka't aking ninasa.

Detta är min vilostad till evig tid; här skall jag bo, ty till detta ställe har jag lust.

15 Aking pagpapalain siyang sagana sa pagkain; aking bubusugin ng pagkain ang kaniyang dukha.

Dess förråd skall jag rikligen välsigna, åt dess fattiga skall jag giva bröd till fyllest.

16 Ang kaniya namang mga saserdote ay susuutan ko ng kaligtasan: at ang kaniyang mga banal ay magsisihiyaw ng malakas sa kagalakan.

Dess präster skall jag kläda i frälsning, och dess fromma skola jubla högt.

17 Doo'y aking pamumukuhin ang sungay ni David: aking ipinaghanda ng ilawan ang aking pinahiran ng langis.

Där skall jag låta ett horn skjuta upp åt David; där har jag rett till en lampa åt min smorde.

18 Ang kaniyang mga kaaway ay susuutan ko ng kahihiyan: nguni't sa kaniya'y mamumulaklak ang kaniyang putong.

Hans fiender skall jag kläda i skam, men på honom skall hans krona glänsa.» Se Horn i Ordförkl.