< Mga Awit 132 >
1 Panginoon, alalahanin mo para kay David ang lahat niyang kadalamhatian;
Grádicsok éneke. Emlékezzél meg, Uram, Dávid minden nyomorúságáról;
2 Kung paanong sumumpa siya sa Panginoon, at nanata sa Makapangyarihan ni Jacob:
A ki megesküdt az Úrnak, fogadást tőn a Jákób Istenének:
3 Tunay na hindi ako papasok sa tabernakulo ng aking bahay, ni sasampa man sa aking higaan,
Nem megyek be sátoros házamba, nem hágok fel háló-nyoszolyámba;
4 Hindi ako magbibigay ng pagkakatulog sa aking mga mata, o magpapaidlip man sa aking mga talukap-mata;
Nem bocsátok álmot szemeimre s pilláimra szendert;
5 Hanggang sa ako'y makasumpong ng dakong ukol sa Panginoon, ng tabernakulo ukol sa Makapangyarihan ni Jacob.
Míg helyet nem találok az Úrnak, Jákób Istenének hajlékot!
6 Narito, narinig namin sa Ephrata: aming nasumpungan sa mga parang ng gubat.
Ímé, hallottunk róla Efratában; rátaláltunk Jaar térségein:
7 Kami ay magsisipasok sa kaniyang tabernakulo; kami ay magsisisamba sa harap ng kaniyang tungtungan.
Hadd menjünk be az ő hajlékaiba, boruljunk le lábainak zsámolyához!
8 Bumangon ka, Oh Panginoon, sa iyong pahingahang dako: ikaw, at ang kaban ng iyong kalakasan.
Indulj Uram, a te nyugvóhelyedre: te és a te hatalmadnak ládája!
9 Magsipagsuot ang iyong mga saserdote ng katuwiran; at magsihiyaw ang iyong mga banal dahil sa kagalakan.
Papjaid öltözködjenek igazságba, kegyeltjeid pedig örvendezzenek!
10 Dahil sa iyong lingkod na kay David huwag mong ipihit ang mukha ng iyong pinahiran ng langis.
Dávidért, a te szolgádért, ne fordulj el felkented színétől!
11 Ang Panginoon ay sumumpa kay David sa katotohanan; hindi niya babaligtarin: ang bunga ng iyong katawan ay aking ilalagay sa iyong luklukan.
Hűséget esküdött az Úr Dávidnak, nem tér el attól: Ágyékod gyümölcsét ültetem székedbe;
12 Kung iingatan ng iyong mga anak ang aking tipan. At ang aking patotoo na aking ituturo, magsisiupo naman ang kanilang mga anak sa iyong luklukan magpakailan man.
Ha megtartják fiaid szövetségemet és bizonyságomat, a melyekre megtanítom őket, fiaik is mindörökké székedben ülnek.
13 Sapagka't pinili ng Panginoon ang Sion; kaniyang ninasa na pinaka tahanan niya.
Mert a Siont választotta ki az Úr, azt szerette meg magának lakhelyül:
14 Ito'y aking pahingahang dako magpakailan man. Dito ako tatahan; sapagka't aking ninasa.
Ez lesz nyugovóhelyem örökre; itt lakozom, mert ezt szeretem;
15 Aking pagpapalain siyang sagana sa pagkain; aking bubusugin ng pagkain ang kaniyang dukha.
Eleséggel megáldom gazdagon, szegényeit jóltartom kenyérrel;
16 Ang kaniya namang mga saserdote ay susuutan ko ng kaligtasan: at ang kaniyang mga banal ay magsisihiyaw ng malakas sa kagalakan.
Papjait meg felruházom szabadítással, és vígan örvendeznek kegyeltjei.
17 Doo'y aking pamumukuhin ang sungay ni David: aking ipinaghanda ng ilawan ang aking pinahiran ng langis.
Megnövesztem ott Dávidnak hatalmát, szövétneket szerzek az én felkentemnek.
18 Ang kaniyang mga kaaway ay susuutan ko ng kahihiyan: nguni't sa kaniya'y mamumulaklak ang kaniyang putong.
Ellenségeire szégyent borítok, rajta pedig koronája ragyog.