< Mga Awit 132 >

1 Panginoon, alalahanin mo para kay David ang lahat niyang kadalamhatian;
Zarándoklás éneke. Emlékezzél meg, Örökkévaló, Dávid számára mind az ő sanyargásáról.
2 Kung paanong sumumpa siya sa Panginoon, at nanata sa Makapangyarihan ni Jacob:
Aki megesküdött az Örökkévalónak; fogadást tett Jákób hatalmasának:
3 Tunay na hindi ako papasok sa tabernakulo ng aking bahay, ni sasampa man sa aking higaan,
nem megyek be házam sátrába, nem szállok föl ágyam nyoszolyájára,
4 Hindi ako magbibigay ng pagkakatulog sa aking mga mata, o magpapaidlip man sa aking mga talukap-mata;
nem engedek álmot szemeimnek, szempilláimnak szendergést,
5 Hanggang sa ako'y makasumpong ng dakong ukol sa Panginoon, ng tabernakulo ukol sa Makapangyarihan ni Jacob.
mígnem találok helyet az Örökkévalónak; lakást Jákób hatalmasának.
6 Narito, narinig namin sa Ephrata: aming nasumpungan sa mga parang ng gubat.
Íme, hallottuk Efrátban, találtuk az erdő mezejében.
7 Kami ay magsisipasok sa kaniyang tabernakulo; kami ay magsisisamba sa harap ng kaniyang tungtungan.
Hadd menjünk be lakásába, boruljunk le lábai zsámolyához!
8 Bumangon ka, Oh Panginoon, sa iyong pahingahang dako: ikaw, at ang kaban ng iyong kalakasan.
Kelj föl, Örökkévaló, nyugvóhelyedre, te és hatalmad ládája.
9 Magsipagsuot ang iyong mga saserdote ng katuwiran; at magsihiyaw ang iyong mga banal dahil sa kagalakan.
Papjaid öltözzenek igazságba és jámboraid ujjongjanak!
10 Dahil sa iyong lingkod na kay David huwag mong ipihit ang mukha ng iyong pinahiran ng langis.
Dávid szolgád miatt ne utasítsd vissza fölkentednek arczát.
11 Ang Panginoon ay sumumpa kay David sa katotohanan; hindi niya babaligtarin: ang bunga ng iyong katawan ay aking ilalagay sa iyong luklukan.
Megesküdött az Örökkévaló Dávidnak igazában, a mitől el nem tér: Tested gyümölcséből valót helyezek a te trónodra;
12 Kung iingatan ng iyong mga anak ang aking tipan. At ang aking patotoo na aking ituturo, magsisiupo naman ang kanilang mga anak sa iyong luklukan magpakailan man.
ha fiaid megőrzik szövetségemet s bizonyságomat, melyre őket tanítom, fiaik is mindenkorig üljenek a te trónodon!
13 Sapagka't pinili ng Panginoon ang Sion; kaniyang ninasa na pinaka tahanan niya.
Mert kiválasztotta az Örökkévaló Cziónt, megkívánta azt magának lakóhelyül:
14 Ito'y aking pahingahang dako magpakailan man. Dito ako tatahan; sapagka't aking ninasa.
ez nyugvóhelyem mindenkorra, itt fogok lakni, mert megkivántam azt.
15 Aking pagpapalain siyang sagana sa pagkain; aking bubusugin ng pagkain ang kaniyang dukha.
Eleségét áldva áldom, szűkölködőit jóllakatom kenyérrel,
16 Ang kaniya namang mga saserdote ay susuutan ko ng kaligtasan: at ang kaniyang mga banal ay magsisihiyaw ng malakas sa kagalakan.
papjait meg üdvbe öltöztetem, és jámborai ujjongva ujjonganak.
17 Doo'y aking pamumukuhin ang sungay ni David: aking ipinaghanda ng ilawan ang aking pinahiran ng langis.
Ott sarjasztok szarvat Dávidnak, elrendezek mécsest fölkentemnek.
18 Ang kaniyang mga kaaway ay susuutan ko ng kahihiyan: nguni't sa kaniya'y mamumulaklak ang kaniyang putong.
Ellenségeit szégyenbe öltöztetem, rajta pedig tündöklik koszorúja.

< Mga Awit 132 >