Mga Awit 130

1 Mula sa mga kalaliman ay dumaing ako sa iyo, Oh Panginoon.

Un cántico para los peregrinos que van a Jerusalén. Señor, clamo a ti desde lo más profundo de mi dolor.

2 Panginoon, dinggin mo ang aking tinig: pakinggan ng iyong mga pakinig ang tinig ng aking mga pamanhik.

Por favor escucha mi llanto, presta atención a lo que pido.

3 Kung ikaw, Panginoon, magtatanda ng mga kasamaan, Oh Panginoon, sinong tatayo?

Señor, si guardaras una lista de nuestros pecados, ¿Quién podría escapar de ser condenado?

4 Nguni't may kapatawarang taglay ka, upang ikaw ay katakutan.

Pero tú eres un Dios perdonador y por eso debes ser respetado.

5 Aking hinihintay ang Panginoon, hinihintay ng aking kaluluwa, at sa kaniyang salita ay umaasa ako.

Yo espero en el Señor, espero ansiosamente, porque confío en su palabra.

6 Hinihintay ng aking kaluluwa ang Panginoon, ng higit kay sa paghihintay ng bantay sa umaga; Oo, higit kay sa bantay sa umaga.

Anhelo que el Señor vuelva, más que los vigilantes añorando el amanecer.

7 Oh Israel, umasa ka sa Panginoon; sapagka't sa Panginoon ay may kagandahang-loob.

Israel, deposita tus esperanzas en el Señor, porque el Señor nos ama con su inmenso amor, y su salvación no conoce límites.

8 At kaniyang tutubusin ang Israel sa lahat niyang kasamaan.

Él redimirá a Israel de todos sus pecados.