< Mga Awit 130 >
1 Mula sa mga kalaliman ay dumaing ako sa iyo, Oh Panginoon.
Das profundezas a ti clamo, ó Senhor.
2 Panginoon, dinggin mo ang aking tinig: pakinggan ng iyong mga pakinig ang tinig ng aking mga pamanhik.
Senhor, escuta a minha voz: sejam os teus ouvidos attentos á voz das minhas supplicas.
3 Kung ikaw, Panginoon, magtatanda ng mga kasamaan, Oh Panginoon, sinong tatayo?
Se tu, Senhor, observares as iniquidades, Senhor, quem subsistirá?
4 Nguni't may kapatawarang taglay ka, upang ikaw ay katakutan.
Porém comtigo está o perdão, para que sejas temido.
5 Aking hinihintay ang Panginoon, hinihintay ng aking kaluluwa, at sa kaniyang salita ay umaasa ako.
Aguardo ao Senhor; a minha alma o aguarda, e espero na sua palavra.
6 Hinihintay ng aking kaluluwa ang Panginoon, ng higit kay sa paghihintay ng bantay sa umaga; Oo, higit kay sa bantay sa umaga.
A minha alma aguarda ao Senhor, mais do que os guardas pela manhã, mais do que aquelles que vigiam pela manhã.
7 Oh Israel, umasa ka sa Panginoon; sapagka't sa Panginoon ay may kagandahang-loob.
Espere Israel no Senhor, porque no Senhor ha misericordia, e n'elle ha abundante redempção.
8 At kaniyang tutubusin ang Israel sa lahat niyang kasamaan.
E elle remirá a Israel de todas as suas iniquidades.