< Mga Awit 130 >

1 Mula sa mga kalaliman ay dumaing ako sa iyo, Oh Panginoon.
Ein song til høgtidsferderne. Or djupet ropar eg på deg, Herre!
2 Panginoon, dinggin mo ang aking tinig: pakinggan ng iyong mga pakinig ang tinig ng aking mga pamanhik.
Herre, høyr på mi røyst, lat dine øyro merka mi bønerøyst!
3 Kung ikaw, Panginoon, magtatanda ng mga kasamaan, Oh Panginoon, sinong tatayo?
Dersom du, Herre, vil gøyma på misgjerningar, Herre, kven kann då standa?
4 Nguni't may kapatawarang taglay ka, upang ikaw ay katakutan.
For hjå deg er forlatingi, at dei skal ottast deg.
5 Aking hinihintay ang Panginoon, hinihintay ng aking kaluluwa, at sa kaniyang salita ay umaasa ako.
Eg vonar på Herren, mi sjæl vonar, og eg ventar på hans ord.
6 Hinihintay ng aking kaluluwa ang Panginoon, ng higit kay sa paghihintay ng bantay sa umaga; Oo, higit kay sa bantay sa umaga.
Mi sjæl ventar på Herren meir enn vaktmenner på morgonen, vaktmenner på morgonen.
7 Oh Israel, umasa ka sa Panginoon; sapagka't sa Panginoon ay may kagandahang-loob.
Venta, Israel, på Herren! for hjå Herren er nåden, og stor utløysing er hjå honom.
8 At kaniyang tutubusin ang Israel sa lahat niyang kasamaan.
Og han skal løysa Israel frå alle deira misgjerningar.

< Mga Awit 130 >