Mga Awit 130

1 Mula sa mga kalaliman ay dumaing ako sa iyo, Oh Panginoon.

Canticum graduum. De profundis clamavi ad te Domine:

2 Panginoon, dinggin mo ang aking tinig: pakinggan ng iyong mga pakinig ang tinig ng aking mga pamanhik.

Domine exaudi vocem meam: Fiant aures tuae intendentes, in vocem deprecationis meae.

3 Kung ikaw, Panginoon, magtatanda ng mga kasamaan, Oh Panginoon, sinong tatayo?

Si iniquitates observaveris Domine: Domine quis sustinebit?

4 Nguni't may kapatawarang taglay ka, upang ikaw ay katakutan.

Quia apud te propitiatio est: et propter legem tuam sustinui te Domine. Sustinuit anima mea in verbo eius:

5 Aking hinihintay ang Panginoon, hinihintay ng aking kaluluwa, at sa kaniyang salita ay umaasa ako.

speravit anima mea in Domino.

6 Hinihintay ng aking kaluluwa ang Panginoon, ng higit kay sa paghihintay ng bantay sa umaga; Oo, higit kay sa bantay sa umaga.

A custodia matutina usque ad noctem: speret Israel in Domino.

7 Oh Israel, umasa ka sa Panginoon; sapagka't sa Panginoon ay may kagandahang-loob.

Quia apud Dominum misericordia: et copiosa apud eum redemptio.

8 At kaniyang tutubusin ang Israel sa lahat niyang kasamaan.

Et ipse redimet Israel, ex omnibus iniquitatibus eius.