< Mga Awit 130 >

1 Mula sa mga kalaliman ay dumaing ako sa iyo, Oh Panginoon.
(성전에 올라가는 노래) 여호와여, 내가 깊은 데서 주께 부르짖었나이다
2 Panginoon, dinggin mo ang aking tinig: pakinggan ng iyong mga pakinig ang tinig ng aking mga pamanhik.
주여, 내 소리를 들으시며 나의 간구하는 소리에 귀를 기울이소서
3 Kung ikaw, Panginoon, magtatanda ng mga kasamaan, Oh Panginoon, sinong tatayo?
여호와여, 주께서 죄악을 감찰하실진대 주여, 누가 서리이까
4 Nguni't may kapatawarang taglay ka, upang ikaw ay katakutan.
그러나 사유하심이 주께 있음은 주를 경외케 하심이니이다
5 Aking hinihintay ang Panginoon, hinihintay ng aking kaluluwa, at sa kaniyang salita ay umaasa ako.
나 곧 내 영혼이 여호와를 기다리며 내가 그 말씀을 바라는도다
6 Hinihintay ng aking kaluluwa ang Panginoon, ng higit kay sa paghihintay ng bantay sa umaga; Oo, higit kay sa bantay sa umaga.
파숫군이 아침을 기다림보다 내 영혼이 주를 더 기다리나니 참으로 파숫군의 아침을 기다림보다 더하도다
7 Oh Israel, umasa ka sa Panginoon; sapagka't sa Panginoon ay may kagandahang-loob.
이스라엘아 여호와를 바랄지어다! 여호와께는 인자하심과 풍성한 구속이 있음이라
8 At kaniyang tutubusin ang Israel sa lahat niyang kasamaan.
저가 이스라엘을 그 모든 죄악에서 구속하시리로다

< Mga Awit 130 >