Mga Awit 130

1 Mula sa mga kalaliman ay dumaing ako sa iyo, Oh Panginoon.

Nyanyian ziarah. Dari jurang kesusahan aku berseru kepada-Mu, ya TUHAN.

2 Panginoon, dinggin mo ang aking tinig: pakinggan ng iyong mga pakinig ang tinig ng aking mga pamanhik.

TUHAN, dengarlah seruanku, perhatikanlah permohonanku.

3 Kung ikaw, Panginoon, magtatanda ng mga kasamaan, Oh Panginoon, sinong tatayo?

Jika Engkau terus mengingat dosa kami, ya TUHAN, siapakah dapat tahan?

4 Nguni't may kapatawarang taglay ka, upang ikaw ay katakutan.

Tetapi Engkau suka mengampuni, supaya orang menjadi takwa.

5 Aking hinihintay ang Panginoon, hinihintay ng aking kaluluwa, at sa kaniyang salita ay umaasa ako.

Aku menantikan bantuan TUHAN, janji-Nya kuharapkan.

6 Hinihintay ng aking kaluluwa ang Panginoon, ng higit kay sa paghihintay ng bantay sa umaga; Oo, higit kay sa bantay sa umaga.

Aku merindukan TUHAN, lebih dari seorang peronda merindukan fajar.

7 Oh Israel, umasa ka sa Panginoon; sapagka't sa Panginoon ay may kagandahang-loob.

Berharaplah kepada TUHAN, hai umat-Nya, sebab Ia tetap mengasihi, dan selalu siap menyelamatkan.

8 At kaniyang tutubusin ang Israel sa lahat niyang kasamaan.

Ia akan membebaskan kita dari segala kesalahan kita.