Mga Awit 130

1 Mula sa mga kalaliman ay dumaing ako sa iyo, Oh Panginoon.

Veisu korkeimmassa Kuorissa. Syvyydessä minä huudan sinua, Herra.

2 Panginoon, dinggin mo ang aking tinig: pakinggan ng iyong mga pakinig ang tinig ng aking mga pamanhik.

Herra, kuule minun ääneni: vaarinottakaan korvas rukousteni äänestä.

3 Kung ikaw, Panginoon, magtatanda ng mga kasamaan, Oh Panginoon, sinong tatayo?

Jos sinä, Herra, soimaat syntiä: Herra, kuka siis pysyy?

4 Nguni't may kapatawarang taglay ka, upang ikaw ay katakutan.

Sillä sinun tykönäs on anteeksi antamus, että sinua peljättäisiin.

5 Aking hinihintay ang Panginoon, hinihintay ng aking kaluluwa, at sa kaniyang salita ay umaasa ako.

Minä odotan Herraa: sieluni odottaa, ja minä toivon hänen sanansa päälle.

6 Hinihintay ng aking kaluluwa ang Panginoon, ng higit kay sa paghihintay ng bantay sa umaga; Oo, higit kay sa bantay sa umaga.

Sieluni vartioitsee Herraa huomenvartiosta toiseen huomenvartioon asti.

7 Oh Israel, umasa ka sa Panginoon; sapagka't sa Panginoon ay may kagandahang-loob.

Israel toivokaan Herran päälle; sillä Herralla on armo, ja runsas lunastus hänellä.

8 At kaniyang tutubusin ang Israel sa lahat niyang kasamaan.

Ja hän lunastaa Israelin kaikista synneistänsä.