Mga Awit 130

1 Mula sa mga kalaliman ay dumaing ako sa iyo, Oh Panginoon.

“A song of the degrees.” Out of the depths have I called thee, O Lord.

2 Panginoon, dinggin mo ang aking tinig: pakinggan ng iyong mga pakinig ang tinig ng aking mga pamanhik.

Lord, listen to my voice: let thy ears be attentive to the voice of my supplications.

3 Kung ikaw, Panginoon, magtatanda ng mga kasamaan, Oh Panginoon, sinong tatayo?

If thou, Lord, shouldst treasure up iniquities, O Lord, who would be able to stand?

4 Nguni't may kapatawarang taglay ka, upang ikaw ay katakutan.

But with thee there is forgiveness, in order that thou mayest be feared.

5 Aking hinihintay ang Panginoon, hinihintay ng aking kaluluwa, at sa kaniyang salita ay umaasa ako.

I hope for the Lord, my soul doth hope, and for his word do I wait.

6 Hinihintay ng aking kaluluwa ang Panginoon, ng higit kay sa paghihintay ng bantay sa umaga; Oo, higit kay sa bantay sa umaga.

My soul [waiteth] for the Lord, more than they that watch for the morning expect the morning.

7 Oh Israel, umasa ka sa Panginoon; sapagka't sa Panginoon ay may kagandahang-loob.

Let Israel wait for the Lord; for with the Lord there is kindness, and with him is redemption in abundance;

8 At kaniyang tutubusin ang Israel sa lahat niyang kasamaan.

And he wilt surely redeem Israel from all his iniquities.