Mga Awit 130

1 Mula sa mga kalaliman ay dumaing ako sa iyo, Oh Panginoon.

A song of degrees. Out of the deepe places haue I called vnto thee, O Lord.

2 Panginoon, dinggin mo ang aking tinig: pakinggan ng iyong mga pakinig ang tinig ng aking mga pamanhik.

Lord, heare my voyce: let thine eares attend to the voyce of my prayers.

3 Kung ikaw, Panginoon, magtatanda ng mga kasamaan, Oh Panginoon, sinong tatayo?

If thou, O Lord, straightly markest iniquities, O Lord, who shall stand?

4 Nguni't may kapatawarang taglay ka, upang ikaw ay katakutan.

But mercie is with thee, that thou mayest be feared.

5 Aking hinihintay ang Panginoon, hinihintay ng aking kaluluwa, at sa kaniyang salita ay umaasa ako.

I haue waited on the Lord: my soule hath waited, and I haue trusted in his worde.

6 Hinihintay ng aking kaluluwa ang Panginoon, ng higit kay sa paghihintay ng bantay sa umaga; Oo, higit kay sa bantay sa umaga.

My soule waiteth on the Lord more then the morning watch watcheth for the morning.

7 Oh Israel, umasa ka sa Panginoon; sapagka't sa Panginoon ay may kagandahang-loob.

Let Israel waite on the Lord: for with the Lord is mercie, and with him is great redemption.

8 At kaniyang tutubusin ang Israel sa lahat niyang kasamaan.

And he shall redeeme Israel from all his iniquities.