Mga Awit 130

1 Mula sa mga kalaliman ay dumaing ako sa iyo, Oh Panginoon.

A song for pilgrims going up to Jerusalem. Lord, I cry out to you from the depths of my pain.

2 Panginoon, dinggin mo ang aking tinig: pakinggan ng iyong mga pakinig ang tinig ng aking mga pamanhik.

Please listen to my cry, and pay attention to what I'm asking.

3 Kung ikaw, Panginoon, magtatanda ng mga kasamaan, Oh Panginoon, sinong tatayo?

Lord, if you kept a list of sins, who could escape being condemned?

4 Nguni't may kapatawarang taglay ka, upang ikaw ay katakutan.

But you are forgiving so that we might respect you.

5 Aking hinihintay ang Panginoon, hinihintay ng aking kaluluwa, at sa kaniyang salita ay umaasa ako.

I'm waiting for the Lord, longingly waiting, for I trust in his word.

6 Hinihintay ng aking kaluluwa ang Panginoon, ng higit kay sa paghihintay ng bantay sa umaga; Oo, higit kay sa bantay sa umaga.

I long for the Lord to come, more than watchmen longing for the dawn to come, more than watchmen longing for the dawn to come.

7 Oh Israel, umasa ka sa Panginoon; sapagka't sa Panginoon ay may kagandahang-loob.

Israel, put your hope in the Lord, for the Lord loves us with a trustworthy love and his salvation knows no limits.

8 At kaniyang tutubusin ang Israel sa lahat niyang kasamaan.

He will save Israel from every sin.