Mga Awit 130

1 Mula sa mga kalaliman ay dumaing ako sa iyo, Oh Panginoon.

(Sang til Festrejserne.) Fra det dybe råber jeg til

2 Panginoon, dinggin mo ang aking tinig: pakinggan ng iyong mga pakinig ang tinig ng aking mga pamanhik.

o Herre hør min Røst! Lad dine Ører lytte til min tryglende Røst!

3 Kung ikaw, Panginoon, magtatanda ng mga kasamaan, Oh Panginoon, sinong tatayo?

Tog du Vare, HERRE, på Misgerninger, Herre, hvo kunde da bestå?

4 Nguni't may kapatawarang taglay ka, upang ikaw ay katakutan.

Men hos dig er der Syndsforladelse, at du må frygtes.

5 Aking hinihintay ang Panginoon, hinihintay ng aking kaluluwa, at sa kaniyang salita ay umaasa ako.

Jeg håber. på HERREN, min Sjæl håber på hans Ord,

6 Hinihintay ng aking kaluluwa ang Panginoon, ng higit kay sa paghihintay ng bantay sa umaga; Oo, higit kay sa bantay sa umaga.

på Herren bier min Sjæl mer end Vægter på Morgen, Vægter på Morgen.

7 Oh Israel, umasa ka sa Panginoon; sapagka't sa Panginoon ay may kagandahang-loob.

Israel, bi på HERREN! Thi hos HERREN er Miskundhed, hos ham er Forløsning i Overflod.

8 At kaniyang tutubusin ang Israel sa lahat niyang kasamaan.

Og han vil forløse Israel fra alle dets Misgerninger,