< Mga Awit 129 >
1 Madalas na ako'y dinalamhati nila mula sa aking kabataan, sabihin ngayon ng Israel,
Grádicsok éneke. Sokat szorongattak engem ifjúságom óta! mondja most Izráel.
2 Madalas na ako'y dinalamhati nila mula sa aking kabataan: gayon ma'y hindi (sila) nanganaig laban sa akin.
Sokat szorongattak engem ifjúságom óta, még sem bírtak velem.
3 Ang mga mangaararo ay nagsiararo sa aking likod; kanilang pinahaba ang kanilang bungkal.
Szántók szántottak hátamon, hosszúra nyujtották barázdáikat.
4 Ang Panginoon ay matuwid: kaniyang pinutol ang mga panali ng masama.
Igaz az Úr! Elszaggatja a gonoszok kötelét.
5 Mapahiya (sila) at magsitalikod, silang lahat na nangagtatanim ng loob sa Sion.
Megszégyenülnek és hátraszorulnak mindazok, a kik gyűlölik a Siont.
6 Sila'y maging parang damo sa mga bubungan, na natutuyo bago lumaki:
Olyanok lesznek, mint a háztetőn a fű, a mely kiszárad, mielőtt letépnék.
7 Na hindi pinupuno ng manggagapas ang kaniyang kamay niyaon, ni siyang nagtatali man ng mga bigkis, ang kaniyang sinapupunan.
A melyet sem arató nem szed markába, sem kévekötő az ölébe.
8 Hindi man sinasabi ng nagsisipagdaan, ang pagpapala ng Panginoon, ay sumainyo nawa; binabasbasan namin kayo sa pangalan ng Panginoon.
Az átutazók se mondják: Az Úr áldása rátok! Áldunk benneteket az Úrnak nevében!