Mga Awit 129

1 Madalas na ako'y dinalamhati nila mula sa aking kabataan, sabihin ngayon ng Israel,

Kanto de suprenirado. Multe oni afliktis min de post mia juneco, Diras Izrael,

2 Madalas na ako'y dinalamhati nila mula sa aking kabataan: gayon ma'y hindi (sila) nanganaig laban sa akin.

Multe oni afliktis min de post mia juneco, Sed oni min ne pereigis.

3 Ang mga mangaararo ay nagsiararo sa aking likod; kanilang pinahaba ang kanilang bungkal.

Sur mia dorso plugis plugistoj, Faris siajn sulkojn longaj.

4 Ang Panginoon ay matuwid: kaniyang pinutol ang mga panali ng masama.

La Eternulo estas justa; Li dishakis la ŝnurojn de la malvirtuloj.

5 Mapahiya (sila) at magsitalikod, silang lahat na nangagtatanim ng loob sa Sion.

Hontiĝu kaj turniĝu malantaŭen Ĉiuj malamantoj de Cion.

6 Sila'y maging parang damo sa mga bubungan, na natutuyo bago lumaki:

Ili estu kiel tegmenta herbo, Kiu forvelkas, antaŭ ol oni ĝin elŝiris;

7 Na hindi pinupuno ng manggagapas ang kaniyang kamay niyaon, ni siyang nagtatali man ng mga bigkis, ang kaniyang sinapupunan.

Per kiu ne plenigas rikoltanto sian manon Nek garbiganto sian baskon.

8 Hindi man sinasabi ng nagsisipagdaan, ang pagpapala ng Panginoon, ay sumainyo nawa; binabasbasan namin kayo sa pangalan ng Panginoon.

Kaj la preterirantoj ne diros: Beno de la Eternulo estu al vi, Ni benas vin per la nomo de la Eternulo.