< Mga Awit 129 >
1 Madalas na ako'y dinalamhati nila mula sa aking kabataan, sabihin ngayon ng Israel,
Een bedevaartslied. Van jongs af heeft men wreed mij mishandeld, Mag Israël wel zeggen;
2 Madalas na ako'y dinalamhati nila mula sa aking kabataan: gayon ma'y hindi (sila) nanganaig laban sa akin.
Mij hardvochtig gekweld sinds mijn jeugd, Maar nooit mij gebroken.
3 Ang mga mangaararo ay nagsiararo sa aking likod; kanilang pinahaba ang kanilang bungkal.
Ploegers hebben mijn rug beploegd, En lange voren getrokken;
4 Ang Panginoon ay matuwid: kaniyang pinutol ang mga panali ng masama.
Maar Jahweh bleef trouw: De riemen der bozen sneed Hij stuk.
5 Mapahiya (sila) at magsitalikod, silang lahat na nangagtatanim ng loob sa Sion.
Beschaamd moeten vluchten Alle haters van Sion.
6 Sila'y maging parang damo sa mga bubungan, na natutuyo bago lumaki:
Ze zullen worden als gras op de daken, Dat vóór het opschiet, verdort;
7 Na hindi pinupuno ng manggagapas ang kaniyang kamay niyaon, ni siyang nagtatali man ng mga bigkis, ang kaniyang sinapupunan.
Waarmee geen maaier zijn hand kan vullen, Geen hooier zijn arm.
8 Hindi man sinasabi ng nagsisipagdaan, ang pagpapala ng Panginoon, ay sumainyo nawa; binabasbasan namin kayo sa pangalan ng Panginoon.
En niemand zal in het voorbijgaan zeggen: "De zegen van Jahweh over u; Wij zegenen u in Jahweh’s Naam!"