< Mga Awit 129 >
1 Madalas na ako'y dinalamhati nila mula sa aking kabataan, sabihin ngayon ng Israel,
De trængte mig haardt fra min Ungdom af — saa sige Israel! —
2 Madalas na ako'y dinalamhati nila mula sa aking kabataan: gayon ma'y hindi (sila) nanganaig laban sa akin.
de trængte mig haardt fra min Ungdom af; dog kunde de ikke overvælde mig.
3 Ang mga mangaararo ay nagsiararo sa aking likod; kanilang pinahaba ang kanilang bungkal.
Plovmændene pløjede paa min Ryg, de droge deres Furer lange.
4 Ang Panginoon ay matuwid: kaniyang pinutol ang mga panali ng masama.
Herren er retfærdig, han overhuggede de ugudeliges Reb.
5 Mapahiya (sila) at magsitalikod, silang lahat na nangagtatanim ng loob sa Sion.
De skulle beskæmmes og vige tilbage, alle de, som hade Zion.
6 Sila'y maging parang damo sa mga bubungan, na natutuyo bago lumaki:
De skulle blive som Græs paa Tagene, som tørres, førend nogen oprykker det;
7 Na hindi pinupuno ng manggagapas ang kaniyang kamay niyaon, ni siyang nagtatali man ng mga bigkis, ang kaniyang sinapupunan.
af hvilket Høstmanden ikke fylder sin Haand, ej heller den, som binder Neg, sin Arm.
8 Hindi man sinasabi ng nagsisipagdaan, ang pagpapala ng Panginoon, ay sumainyo nawa; binabasbasan namin kayo sa pangalan ng Panginoon.
Og de, som gaa forbi, sige ikke: Herrens Velsignelse være over eder! Vi velsigne eder i Herrens Navn.