< Mga Awit 127 >

1 Malibang itayo ng Panginoon ang bahay, walang kabuluhang nagsisigawa ang nagtatayo: malibang ingatan ng Panginoon ang bayan, walang kabuluhang gumigising ang bantay.
Tiga nyũmba yakirwo nĩ Jehova, andũ arĩa mamĩakaga marutaga wĩra o wa tũhũ. Tiga itũũra inene rĩmenyereirwo nĩ Jehova, arangĩri maraaraga mehũũgĩte o tũhũ.
2 Walang kabuluhan sa inyo na kayo'y magsibangong maaga, at magpahingang tanghali, at magsikain ng tinapay ng kapagalan: sapagka't binibigyan niyang gayon ng pagkakatulog ang kaniyang minamahal.
Nĩ tũhũ andũ kũrooka gũũkĩra rũciinĩ tene, na gũkoma magakoma macereirwo, makĩnogera irio cia kũrĩa, nĩgũkorwo andũ arĩa Jehova endete, we nĩamaheaga o na marĩ toro.
3 Narito, ang mga anak ay mana na mula sa Panginoon: at ang bunga ng bahay-bata ay kaniyang ganting-pala.
Ciana nĩ igai kuuma kũrĩ Jehova, ciana nĩ kĩheo kuuma kũrĩ we.
4 Kung paano ang mga pana sa kamay ng makapangyarihang lalake, gayon ang mga anak ng kabataan.
Ciana iria mũndũ aciarĩte arĩ mũnini no ta mĩguĩ ĩrĩ moko-inĩ ma njamba ya ita.
5 Maginhawa ang lalake na pumuno ng kaniyang lalagyan ng pana ng mga yaon: sila'y hindi mapapahiya, pagka sila'y nakikipagsalitaan sa kanilang mga kaaway sa pintuang-bayan.
Kũrathimwo nĩ mũndũ ũrĩa thiaka wake ũiyũrĩte mĩguĩ. Matigaaconorithio rĩrĩa magaakorwo magĩciira na thũ ciao hau kĩhingo-inĩ.

< Mga Awit 127 >