Mga Awit 127

1 Malibang itayo ng Panginoon ang bahay, walang kabuluhang nagsisigawa ang nagtatayo: malibang ingatan ng Panginoon ang bayan, walang kabuluhang gumigising ang bantay.

[A Song of Ascents. By Solomon.] Unless Jehovah builds the house, they labor in vain who build it. Unless Jehovah watches over the city, the watchman guards it in vain.

2 Walang kabuluhan sa inyo na kayo'y magsibangong maaga, at magpahingang tanghali, at magsikain ng tinapay ng kapagalan: sapagka't binibigyan niyang gayon ng pagkakatulog ang kaniyang minamahal.

It is vain for you to rise up early, to stay up late, eating the bread of toil; for he gives sleep to his loved ones.

3 Narito, ang mga anak ay mana na mula sa Panginoon: at ang bunga ng bahay-bata ay kaniyang ganting-pala.

Look, children are a heritage of Jehovah. The fruit of the womb is a reward.

4 Kung paano ang mga pana sa kamay ng makapangyarihang lalake, gayon ang mga anak ng kabataan.

As arrows in the hand of a mighty man, so are the children of youth.

5 Maginhawa ang lalake na pumuno ng kaniyang lalagyan ng pana ng mga yaon: sila'y hindi mapapahiya, pagka sila'y nakikipagsalitaan sa kanilang mga kaaway sa pintuang-bayan.

Blessed is the man who has his quiver full of them. They won't be disappointed when they speak with their enemies in the gate.