Mga Awit 127

1 Malibang itayo ng Panginoon ang bahay, walang kabuluhang nagsisigawa ang nagtatayo: malibang ingatan ng Panginoon ang bayan, walang kabuluhang gumigising ang bantay.

所羅門上行之詩。 若不是耶和華建造房屋， 建造的人就枉然勞力； 若不是耶和華看守城池， 看守的人就枉然警醒。

2 Walang kabuluhan sa inyo na kayo'y magsibangong maaga, at magpahingang tanghali, at magsikain ng tinapay ng kapagalan: sapagka't binibigyan niyang gayon ng pagkakatulog ang kaniyang minamahal.

你們清晨早起，夜晚安歇， 吃勞碌得來的飯，本是枉然； 惟有耶和華所親愛的，必叫他安然睡覺。

3 Narito, ang mga anak ay mana na mula sa Panginoon: at ang bunga ng bahay-bata ay kaniyang ganting-pala.

兒女是耶和華所賜的產業； 所懷的胎是他所給的賞賜。

4 Kung paano ang mga pana sa kamay ng makapangyarihang lalake, gayon ang mga anak ng kabataan.

少年時所生的兒女 好像勇士手中的箭。

5 Maginhawa ang lalake na pumuno ng kaniyang lalagyan ng pana ng mga yaon: sila'y hindi mapapahiya, pagka sila'y nakikipagsalitaan sa kanilang mga kaaway sa pintuang-bayan.

箭袋充滿的人便為有福； 他們在城門口和仇敵說話的時候， 必不至於羞愧。