Mga Awit 126

1 Nang dalhin muli ng Panginoon yaong nangagbalik sa Sion, tayo ay gaya niyaong nangananaginip.

Ein Wallfahrtslied. Als der HERR einst Zions Mißgeschick wandte,

2 Nang magkagayo'y napuno ang bibig natin ng pagtawa, at ang dila natin ng awit: nang magkagayo'y sinabi nila sa gitna ng mga bansa, Ginawan (sila) ng Panginoon ng mga dakilang bagay.

Damals war unser Mund voll Lachens und unsre Zunge voll Jubels; damals sagte man unter den Heiden: »Der HERR hat Großes an ihnen getan!«

3 Ginawan tayo ng Panginoon ng mga dakilang bagay; na siyang ating ikinatutuwa.

Ja, Großes hatte der HERR an uns getan: wie waren wir fröhlich!

4 Papanumbalikin mo uli ang aming nangabihag, Oh Panginoon, na gaya ng mga batis sa Timugan.

Wende, o HERR, unser Mißgeschick gleich den Bächen im Mittagsland!

5 (Sila) na nagsisipaghasik na may luha ay magsisiani na may kagalakan.

Die mit Tränen säen, werden mit Jubel ernten.

6 Siyang lumalabas at umiiyak, na nagdadala ng binhing itatanim; siya'y di sasalang babalik na may kagalakan, na dala ang kaniyang mga tangkas.

Wohl schreitet man weinend dahin, wenn man trägt den Samen zur Aussaat; doch jubelnd kehrt man heim, mit Garben beladen.