< Mga Awit 125 >

1 Silang nagsisitiwala sa Panginoon ay parang bundok ng Sion, na hindi maaaring makilos, kundi nananatili magpakailan man.
Those who trust in Adonai are as Mount Zion [Mountain ridge, Marking], which can’t be moved, but remains forever.
2 Kung paanong ang mga bundok na nangasa palibot ng Jerusalem, gayon ang Panginoon sa palibot ng kaniyang bayan, mula sa panahong ito at sa magpakailan man.
As the mountains surround Jerusalem [City of peace], so Adonai surrounds his people from this time forward and forever more.
3 Sapagka't ang cetro ng kasamaan ay hindi bubuhatin sa mga matuwid; upang huwag iunat ng mga matuwid ang kanilang mga kamay sa kasamaan.
For the scepter of ethical wickedness won’t remain over the allotment of the upright; so that the upright won’t use their hands to do evil.
4 Gawan mo ng mabuti, Oh Panginoon, yaong mabubuti, at yaong matutuwid sa kanilang mga puso.
Do good, Adonai, to those who are good, to those who are upright in their hearts.
5 Nguni't sa nagsisiliko sa kanilang mga likong lakad, ilalabas ng Panginoon na kasama ng mga manggagawa ng kasamaan. Kapayapaan nawa ay suma Israel.
But as for those who turn aside to their crooked ways, Adonai will lead them away with the workers of vain striving of iniquity. Peace be on Israel [God prevails].

< Mga Awit 125 >