< Mga Awit 125 >
1 Silang nagsisitiwala sa Panginoon ay parang bundok ng Sion, na hindi maaaring makilos, kundi nananatili magpakailan man.
Tangtlaeng Laa BOEIPA dongah aka pangtung rhoek tah Zion tlang bangla, kumhal ah tuen pawt tih ngol.
2 Kung paanong ang mga bundok na nangasa palibot ng Jerusalem, gayon ang Panginoon sa palibot ng kaniyang bayan, mula sa panahong ito at sa magpakailan man.
Jerusalem kaepvai kah tlang rhoek tah amah ham coeng ni. Te dongah BOEIPA tah a pilnam a kaepvai ah, tahae lamkah neh kumhal duela om.
3 Sapagka't ang cetro ng kasamaan ay hindi bubuhatin sa mga matuwid; upang huwag iunat ng mga matuwid ang kanilang mga kamay sa kasamaan.
Halangnah mancai loh aka dueng rhoek kah hmulung te naan boel saeh. Te daengah ni aka dueng loh a kut te dumlai la a hlah pawt eh.
4 Gawan mo ng mabuti, Oh Panginoon, yaong mabubuti, at yaong matutuwid sa kanilang mga puso.
BOEIPA aw aka then taeng neh, a lungbuei ah aka thuem taengah tah hlampan pah.
5 Nguni't sa nagsisiliko sa kanilang mga likong lakad, ilalabas ng Panginoon na kasama ng mga manggagawa ng kasamaan. Kapayapaan nawa ay suma Israel.
Tedae BOEIPA aw, amih a kael la aka mael rhoek neh boethae aka saii te a tueih ni. Israel soah rhoepnah om saeh.