< Mga Awit 125 >
1 Silang nagsisitiwala sa Panginoon ay parang bundok ng Sion, na hindi maaaring makilos, kundi nananatili magpakailan man.
Hina Godema dafawaneyale dawa: su dunu da mae fogole amola mae iguguli, Saione Goumi agoane diala.
2 Kung paanong ang mga bundok na nangasa palibot ng Jerusalem, gayon ang Panginoon sa palibot ng kaniyang bayan, mula sa panahong ito at sa magpakailan man.
Goumi da Yelusaleme moilai bai bagade amo sisiga: i defele, Hina Gode da Ea fi gaga: musa: , eso huluane mae fisili, sisiga: le ouligilala.
3 Sapagka't ang cetro ng kasamaan ay hindi bubuhatin sa mga matuwid; upang huwag iunat ng mga matuwid ang kanilang mga kamay sa kasamaan.
Wadela: i hamosu dunu da eso huluane moloidafa dunu ilia soge hame ouligi laluma. Ilia da amo hamoi ganiaba, moloidafa dunu da wadela: i hou hamona: nobela: ?
4 Gawan mo ng mabuti, Oh Panginoon, yaong mabubuti, at yaong matutuwid sa kanilang mga puso.
Hina Gode! Moloidafa dunu amo da Dia hamoma: ne sia: su nabawane hamosa, ilima hou ida: iwane hamoma.
5 Nguni't sa nagsisiliko sa kanilang mga likong lakad, ilalabas ng Panginoon na kasama ng mga manggagawa ng kasamaan. Kapayapaan nawa ay suma Israel.
Be Di da wadela: i hamosu dunuma se dabe iasea, gilisili dunu amo da Dia moloi logo fisiagasea, ilima se dabe ima. Isala: ili fi ilima olofosu dialumu da defea!