< Mga Awit 124 >

1 Kung hindi ang Panginoon ay naging kakampi natin, sabihin ng Israel ngayon,
Yon Sòm pou monte vè tanp lan. Yon Sòm David. Si se pa t SENYÈ a ki te pou nou, kite Israël di koulye a,
2 Kung hindi ang Panginoon ay naging kakampi natin, nang ang mga tao ay magsibangon laban sa atin:
Si se pa t SENYÈ a ki te pou nou, lè lezòm te leve kont nou yo,
3 Nilamon nga nila sana tayong buhay, nang ang kanilang poot ay mangagalab laban sa atin:
Alò, yo t ap gen tan fin vale nou tou vivan, lè kòlè yo te limen kont nou an.
4 Tinabunan nga sana tayo ng tubig, dinaanan nga sana ang ating kaluluwa ng agos:
Nan lè sa a, dlo yo t ap fin anglouti nou nèt. Kouran dlo yo ta fin pase sou nanm nou.
5 Dinaanan nga sana ang ating kaluluwa ng mga palalong tubig.
Nan lè sa a, dlo anraje yo t ap fin pase sou nanm nou.
6 Purihin ang Panginoon, na hindi tayo ibinigay na pinaka huli sa kanilang mga ngipin.
Beni se SENYÈ a, ki pa t livre nou pou chire nan dan yo.
7 Ang kaluluwa natin ay nakatanan na parang ibon sa silo ng mga manghuhuli: ang silo ay nasira, at tayo ay nakatanan.
Nanm nou gen tan fin chape tankou yon zwazo ki sòti nan pèlen a moun k ap fè lachas yo. Pèlen an fin kase e nou chape.
8 Ang saklolo natin ay nasa pangalan ng Panginoon, na siyang gumawa ng langit at lupa.
Sekou nou se nan non SENYÈ a, ki te fè syèl la ak tè a.

< Mga Awit 124 >