< Mga Awit 123 >

1 Sa iyo'y aking itinitingin ang mga mata ko, Oh sa iyo na nauupo sa mga langit.
Cantique des pèlerinages. C'est vers toi que je lève les yeux. Vers toi qui habites dans les cieux!
2 Narito, kung paanong tumitingin ang mga mata ng mga alipin sa kamay ng kanilang panginoon, kung paano ang mga mata ng alilang babae sa kamay ng kaniyang panginoong babae; gayon tumitingin ang mga mata namin sa Panginoon naming Dios, hanggang sa siya'y maawa sa amin.
De même que les yeux des serviteurs Sont fixés sur la main de leurs maîtres, Et les yeux de la servante sur la main de sa maîtresse. Ainsi nos regards se tournent vers l'Éternel, notre Dieu, Jusqu'à ce qu'il ait pitié de nous.
3 Maawa ka sa amin, Oh Panginoon, maawa ka sa amin: sapagka't kami ay lubhang lipos ng kadustaan.
Aie pitié de nous, ô Éternel, aie pitié de nous; Car nous avons été trop abreuvés de mépris!
4 Ang aming kaluluwa'y lubhang lipos ng duwahagi ng mga tiwasay. At ng paghamak ng palalo.
Trop longtemps notre âme a été abreuvée Des railleries des superbes, du mépris des orgueilleux!

< Mga Awit 123 >