Mga Awit 122

1 Ako'y natutuwa nang kanilang sabihin sa akin, tayo'y magsiparoon sa bahay ng Panginoon.

Canticum graduum. Lætatus sum in his, quæ dicta sunt mihi: In domum Domini ibimus.

2 Ang mga paa natin ay nagsisitayo sa loob ng iyong mga pintuang-bayan, Oh Jerusalem;

Stantes erant pedes nostri, in atriis tuis Ierusalem.

3 Jerusalem, na natayo na parang bayang siksikan:

Ierusalem, quæ ædificatur ut civitas: cuius participatio eius in idipsum.

4 Na inaahon ng mga lipi, sa makatuwid baga'y ng mga lipi ng Panginoon, na pinaka patotoo sa Israel, upang magpasalamat sa pangalan ng Panginoon.

Illuc enim ascenderunt tribus, tribus Domini: testimonium Israel ad confitendum nomini Domini.

5 Sapagka't doo'y nalagay ang mga luklukan na ukol sa kahatulan, ang mga luklukan ng sangbahayan ni David.

Quia illic sederunt sedes in iudicio, sedes super domum David.

6 Idalangin ninyo ang kapayapaan ng Jerusalem: sila'y magsisiginhawa na nagsisiibig sa iyo.

Rogate quæ ad pacem sunt Ierusalem: et abundantia diligentibus te.

7 Kapayapaan nawa ang sumaloob ng inyong mga kuta, at kaginhawahan sa loob ng iyong mga palasio.

Fiat pax in virtute tua: et abundantia in turribus tuis.

8 Dahil sa aking mga kapatid at aking mga kasama, aking sasabihin ngayon, kapayapaan ang sumaiyong loob.

Propter fratres meos, et proximos meos, loquebar pacem de te:

9 Dahil sa bahay ng Panginoon nating Dios. Hahanapin ko ang iyong buti.

Propter domum Domini Dei nostri, quæsivi bona tibi.