Mga Awit 122

1 Ako'y natutuwa nang kanilang sabihin sa akin, tayo'y magsiparoon sa bahay ng Panginoon.

Grádicsok éneke, Dávidtól. Örvendezek, mikor mondják nékem: Menjünk el az Úr házába!

2 Ang mga paa natin ay nagsisitayo sa loob ng iyong mga pintuang-bayan, Oh Jerusalem;

Ott álltak a mi lábaink a te kapuidban, oh Jeruzsálem!

3 Jerusalem, na natayo na parang bayang siksikan:

Jeruzsálem, te szépen épült, mint a jól egybeszerkesztett város!

4 Na inaahon ng mga lipi, sa makatuwid baga'y ng mga lipi ng Panginoon, na pinaka patotoo sa Israel, upang magpasalamat sa pangalan ng Panginoon.

A hová feljárnak a nemzetségek, az Úrnak nemzetségei, bizonyságul Izráelnek, az Úr nevének tiszteletére.

5 Sapagka't doo'y nalagay ang mga luklukan na ukol sa kahatulan, ang mga luklukan ng sangbahayan ni David.

Mert ott ülnek az ítélőszékek, Dávid házának székei.

6 Idalangin ninyo ang kapayapaan ng Jerusalem: sila'y magsisiginhawa na nagsisiibig sa iyo.

Könyörögjetek Jeruzsálem békességéért; legyenek boldogok a téged szeretők!

7 Kapayapaan nawa ang sumaloob ng inyong mga kuta, at kaginhawahan sa loob ng iyong mga palasio.

Békesség legyen a te várfalaid között, csendesség a te palotáidban.

8 Dahil sa aking mga kapatid at aking mga kasama, aking sasabihin ngayon, kapayapaan ang sumaiyong loob.

Atyámfiaiért és barátaimért hadd mondhassam: béke veled!

9 Dahil sa bahay ng Panginoon nating Dios. Hahanapin ko ang iyong buti.

Az Úrnak, a mi Istenünknek házáért hadd kivánhassak jót tenéked!