Mga Awit 122

1 Ako'y natutuwa nang kanilang sabihin sa akin, tayo'y magsiparoon sa bahay ng Panginoon.

Ein Wallfahrtslied. Von David. Ich freue mich an denen, die zu mir sagen: Lasset uns zum Hause des HERRN gehen!

2 Ang mga paa natin ay nagsisitayo sa loob ng iyong mga pintuang-bayan, Oh Jerusalem;

Unsre Füße stehen in deinen Toren, Jerusalem!

3 Jerusalem, na natayo na parang bayang siksikan:

Jerusalem, du bist gebaut als eine Stadt, die fest in sich geschlossen ist,

4 Na inaahon ng mga lipi, sa makatuwid baga'y ng mga lipi ng Panginoon, na pinaka patotoo sa Israel, upang magpasalamat sa pangalan ng Panginoon.

wohin die Stämme hinaufziehen, die Stämme des HERRN (ein Zeugnis für Israel), zu preisen den Namen des HERRN!

5 Sapagka't doo'y nalagay ang mga luklukan na ukol sa kahatulan, ang mga luklukan ng sangbahayan ni David.

Denn dort sind Stühle gesetzt zum Gericht, die Stühle des Hauses David.

6 Idalangin ninyo ang kapayapaan ng Jerusalem: sila'y magsisiginhawa na nagsisiibig sa iyo.

Bittet für den Frieden Jerusalems! Es gehe wohl denen, die dich lieben!

7 Kapayapaan nawa ang sumaloob ng inyong mga kuta, at kaginhawahan sa loob ng iyong mga palasio.

Friede sei in deinen Mauern und Glück in deinen Palästen!

8 Dahil sa aking mga kapatid at aking mga kasama, aking sasabihin ngayon, kapayapaan ang sumaiyong loob.

Um meiner Brüder und Freunde willen sage ich: Friede sei in dir!

9 Dahil sa bahay ng Panginoon nating Dios. Hahanapin ko ang iyong buti.

Um des Hauses des HERRN, unsres Gottes, willen will ich dein Bestes suchen!