< Mga Awit 122 >
1 Ako'y natutuwa nang kanilang sabihin sa akin, tayo'y magsiparoon sa bahay ng Panginoon.
Ein Wallfahrtslied Davids. Ich freute mich, als man mir sagte:
2 Ang mga paa natin ay nagsisitayo sa loob ng iyong mga pintuang-bayan, Oh Jerusalem;
So stehn denn nunmehr unsre Füße in deinen Toren, Jerusalem!
3 Jerusalem, na natayo na parang bayang siksikan:
Jerusalem, du wiedererbaute als eine Stadt, die fest in sich geschlossen,
4 Na inaahon ng mga lipi, sa makatuwid baga'y ng mga lipi ng Panginoon, na pinaka patotoo sa Israel, upang magpasalamat sa pangalan ng Panginoon.
wohin die Stämme hinaufziehn, die Stämme des HERRN, nach der für Israel gültigen Weisung, dort den Namen des HERRN zu preisen;
5 Sapagka't doo'y nalagay ang mga luklukan na ukol sa kahatulan, ang mga luklukan ng sangbahayan ni David.
denn dort waren einst aufgestellt die Stühle zum Gericht, die Stühle des Hauses Davids.
6 Idalangin ninyo ang kapayapaan ng Jerusalem: sila'y magsisiginhawa na nagsisiibig sa iyo.
Bringet Jerusalem dar den Friedensgruß: »Heil denen, die dich lieben!
7 Kapayapaan nawa ang sumaloob ng inyong mga kuta, at kaginhawahan sa loob ng iyong mga palasio.
Friede herrsche vor deinen Mauern, sichere Ruhe in deinen Palästen!«
8 Dahil sa aking mga kapatid at aking mga kasama, aking sasabihin ngayon, kapayapaan ang sumaiyong loob.
Um meiner Brüder und Freunde willen will ich dir Frieden wünschen;
9 Dahil sa bahay ng Panginoon nating Dios. Hahanapin ko ang iyong buti.
um des Hauses des HERRN, unsres Gottes, willen will ich Segen für dich erbitten.