Mga Awit 122

1 Ako'y natutuwa nang kanilang sabihin sa akin, tayo'y magsiparoon sa bahay ng Panginoon.

(Sang til Festrejserne. Af David.) Jeg frydede mig, da de sagde til mig: "Vi drager til HERRENs Hus!"

2 Ang mga paa natin ay nagsisitayo sa loob ng iyong mga pintuang-bayan, Oh Jerusalem;

Så står vore Fødder da i dine Porte, Jerusalem,

3 Jerusalem, na natayo na parang bayang siksikan:

Jerusalem bygget som Staden, hvor Folket samles;

4 Na inaahon ng mga lipi, sa makatuwid baga'y ng mga lipi ng Panginoon, na pinaka patotoo sa Israel, upang magpasalamat sa pangalan ng Panginoon.

thi did op drager Stammerne, HERRENs Stammer en Vedtægt for Israel om at prise HERRENs Navn.

5 Sapagka't doo'y nalagay ang mga luklukan na ukol sa kahatulan, ang mga luklukan ng sangbahayan ni David.

Thi der står Dommersæder, Sæder for Davids Hus.

6 Idalangin ninyo ang kapayapaan ng Jerusalem: sila'y magsisiginhawa na nagsisiibig sa iyo.

Bed om Jerusalems Fred! Ro finde de, der elsker dig!

7 Kapayapaan nawa ang sumaloob ng inyong mga kuta, at kaginhawahan sa loob ng iyong mga palasio.

Der råde Fred på din Mur, Tryghed i dine Borge!

8 Dahil sa aking mga kapatid at aking mga kasama, aking sasabihin ngayon, kapayapaan ang sumaiyong loob.

For Brødres og Frænders Skyld vil jeg ønske dig Fred,

9 Dahil sa bahay ng Panginoon nating Dios. Hahanapin ko ang iyong buti.

for Herren vor Guds hus's skyld vil jeg søge dit bedste.