Mga Awit 121

1 Ititingin ko ang aking mga mata sa mga bundok; saan baga manggagaling ang aking saklolo?

«Yuqirigha chiqish naxshisi» Közlirimni taghlar terepke kötürüp qaraymen; Méning yardimim qeyerdin kélur?

2 Ang saklolo sa akin ay nanggagaling sa Panginoon, na gumawa ng langit at lupa.

Méning yardimim Perwerdigardindur; Asman-zéminni Yaratquchidindur.

3 Hindi niya titiising ang paa mo'y makilos: siyang nagiingat sa iyo, ay hindi iidlip.

U putungni héch téyildurmaydu; Séni saqlighuchi héch mügdimeydu!

4 Narito, siyang nagiingat ng Israel hindi iidlip ni matutulog man.

Mana, qara, Israilni saqlighuchi hem mügdimeydu, hem uxlimaydu!

5 Ang Panginoon ay tagapagingat sa iyo: ang Panginoon ay lilim mo sa iyong kanan.

Perwerdigar séning saqlighuchingdur; Perwerdigar ong yéningdiki sayiwendur.

6 Hindi ka sasaktan ng araw sa araw, ni ng buwan man sa gabi.

Quyash kündüzde, ay kéchide sanga zerer yetküzmeydu;

7 Iingatan ka ng Panginoon sa lahat ng kasamaan; kaniyang iingatan ang iyong kaluluwa.

Perwerdigar barliq yamanliqtin séni saqlaydu; U jéningni saqlaydu;

8 Iingatan ng Panginoon ang iyong paglabas at ang iyong pagpasok, mula sa panahong ito at sa magpakailan pa man.

Perwerdigar chiqishingni, kirishingni, Buningdin kéyin ebedil’ebedgiche saqlaydu.