Mga Awit 121

1 Ititingin ko ang aking mga mata sa mga bundok; saan baga manggagaling ang aking saklolo?

Un cántico para los peregrinos que van a Jerusalén. Alzo la vista hacia los montes, pero, ¿Es de allí de donde viene mi ayuda?

2 Ang saklolo sa akin ay nanggagaling sa Panginoon, na gumawa ng langit at lupa.

Mi ayuda viene del Señor, quien hizo los cielos y la tierra.

3 Hindi niya titiising ang paa mo'y makilos: siyang nagiingat sa iyo, ay hindi iidlip.

Él no te dejará caer; Él, que cuida de ti no caerá dormido.

4 Narito, siyang nagiingat ng Israel hindi iidlip ni matutulog man.

De hecho, Él, que te cuida, no toma siestas ni se adormece nunca.

5 Ang Panginoon ay tagapagingat sa iyo: ang Panginoon ay lilim mo sa iyong kanan.

El Señor es quien te cuida; el Señor es quien te protege; Él permanece a tu lado.

6 Hindi ka sasaktan ng araw sa araw, ni ng buwan man sa gabi.

El sol no te herirá durante el día, ni la luna durante la noche.

7 Iingatan ka ng Panginoon sa lahat ng kasamaan; kaniyang iingatan ang iyong kaluluwa.

El Señor te protegerá de todos los malos; y te mantendrá a salvo.

8 Iingatan ng Panginoon ang iyong paglabas at ang iyong pagpasok, mula sa panahong ito at sa magpakailan pa man.

El Señor te protegerá en tu entrar y en tu salir, desde ahora y para siempre.