Mga Awit 121

1 Ititingin ko ang aking mga mata sa mga bundok; saan baga manggagaling ang aking saklolo?

Pesem preizvrstna. Oči svoje naj bi povzdignil na one gore? Od kod naj mi pride pomoč?

2 Ang saklolo sa akin ay nanggagaling sa Panginoon, na gumawa ng langit at lupa.

Pomoč moja bodi od Gospoda, kateri je naredil nebesa in zemljo.

3 Hindi niya titiising ang paa mo'y makilos: siyang nagiingat sa iyo, ay hindi iidlip.

Naj ne dopusti, da omahne noga tvoja, varuh tvoj naj ne spí.

4 Narito, siyang nagiingat ng Israel hindi iidlip ni matutulog man.

Glej, ne dremlje in ne spí varuh Izraelov.

5 Ang Panginoon ay tagapagingat sa iyo: ang Panginoon ay lilim mo sa iyong kanan.

Gospod varuh tvoj, Gospod je senca tvoja na desni roki tvoji.

6 Hindi ka sasaktan ng araw sa araw, ni ng buwan man sa gabi.

Podnevi te ne bode zadevalo solnce, ali mesec ponoči.

7 Iingatan ka ng Panginoon sa lahat ng kasamaan; kaniyang iingatan ang iyong kaluluwa.

Gospod te bode varoval vsega zlega, varoval bode dušo tvojo.

8 Iingatan ng Panginoon ang iyong paglabas at ang iyong pagpasok, mula sa panahong ito at sa magpakailan pa man.

Gospod bode varoval hojo tvojo, od tega časa do vekomaj.