< Mga Awit 121 >

1 Ititingin ko ang aking mga mata sa mga bundok; saan baga manggagaling ang aking saklolo?
Podižem oèi svoje ka gorama, odakle mi dolazi pomoæ.
2 Ang saklolo sa akin ay nanggagaling sa Panginoon, na gumawa ng langit at lupa.
Pomoæ je meni od Gospoda, koji je stvorio nebo i zemlju.
3 Hindi niya titiising ang paa mo'y makilos: siyang nagiingat sa iyo, ay hindi iidlip.
Neæe dati da popuzne noga tvoja; ne drijemlje èuvar tvoj.
4 Narito, siyang nagiingat ng Israel hindi iidlip ni matutulog man.
Gle, ne drijemlje i ne spava èuvar Izrailjev.
5 Ang Panginoon ay tagapagingat sa iyo: ang Panginoon ay lilim mo sa iyong kanan.
Gospod je èuvar tvoj, Gospod je sjen tvoj, on ti je s desne strane.
6 Hindi ka sasaktan ng araw sa araw, ni ng buwan man sa gabi.
Danju te neæe sunce ubiti ni mjesec noæu.
7 Iingatan ka ng Panginoon sa lahat ng kasamaan; kaniyang iingatan ang iyong kaluluwa.
Gospod æe te saèuvati od svakoga zla, saèuvaæe dušu tvoju Gospod.
8 Iingatan ng Panginoon ang iyong paglabas at ang iyong pagpasok, mula sa panahong ito at sa magpakailan pa man.
Gospod æe èuvati ulazak tvoj i izlazak tvoj, otsad i dovijeka.

< Mga Awit 121 >