< Mga Awit 121 >
1 Ititingin ko ang aking mga mata sa mga bundok; saan baga manggagaling ang aking saklolo?
Faarfannaa Ol baʼuu. Ani ija koo gara tulluuwwaniitti ol nan qabadha; gargaarsi koo eessaa dhufa?
2 Ang saklolo sa akin ay nanggagaling sa Panginoon, na gumawa ng langit at lupa.
Gargaarsi koo Waaqayyo samii fi lafa uume biraa dhufa.
3 Hindi niya titiising ang paa mo'y makilos: siyang nagiingat sa iyo, ay hindi iidlip.
Inni akka miilli kee mucucaatu hin godhu; kan si eegu hin mugu;
4 Narito, siyang nagiingat ng Israel hindi iidlip ni matutulog man.
dhugumaan inni Israaʼelin eegu hin mugu; hin rafus.
5 Ang Panginoon ay tagapagingat sa iyo: ang Panginoon ay lilim mo sa iyong kanan.
Waaqayyo si eega; Waaqayyo karaa mirga keetiitiin gaaddisa siif taʼa;
6 Hindi ka sasaktan ng araw sa araw, ni ng buwan man sa gabi.
guyyaa aduun si hin gubu; halkanis jiʼi si hin miidhu.
7 Iingatan ka ng Panginoon sa lahat ng kasamaan; kaniyang iingatan ang iyong kaluluwa.
Waaqayyo miidhaa hunda irraa si eega; inni lubbuu kee ni eega;
8 Iingatan ng Panginoon ang iyong paglabas at ang iyong pagpasok, mula sa panahong ito at sa magpakailan pa man.
Waaqayyo ammaa jalqabee hamma bara baraatti, baʼuu fi galuu kee ni eega.