Mga Awit 121

1 Ititingin ko ang aking mga mata sa mga bundok; saan baga manggagaling ang aking saklolo?

Canticum graduum. Levavi oculos meos in montes, unde veniet auxilium mihi.

2 Ang saklolo sa akin ay nanggagaling sa Panginoon, na gumawa ng langit at lupa.

Auxilium meum a Domino, qui fecit caelum et terram.

3 Hindi niya titiising ang paa mo'y makilos: siyang nagiingat sa iyo, ay hindi iidlip.

Non det in commotionem pedem tuum: neque dormitet qui custodit te.

4 Narito, siyang nagiingat ng Israel hindi iidlip ni matutulog man.

Ecce non dormitabit neque dormiet, qui custodit Israel.

5 Ang Panginoon ay tagapagingat sa iyo: ang Panginoon ay lilim mo sa iyong kanan.

Dominus custodit te, Dominus protectio tua, super manum dexteram tuam.

6 Hindi ka sasaktan ng araw sa araw, ni ng buwan man sa gabi.

Per diem sol non uret te: neque luna per noctem.

7 Iingatan ka ng Panginoon sa lahat ng kasamaan; kaniyang iingatan ang iyong kaluluwa.

Dominus custodit te ab omni malo: custodiat animam tuam Dominus.

8 Iingatan ng Panginoon ang iyong paglabas at ang iyong pagpasok, mula sa panahong ito at sa magpakailan pa man.

Dominus custodiat introitum tuum, et exitum tuum: ex hoc nunc, et usque in saeculum.