Mga Awit 121

1 Ititingin ko ang aking mga mata sa mga bundok; saan baga manggagaling ang aking saklolo?

Nyanyian ziarah. Aku melayangkan mataku ke gunung-gunung; dari manakah akan datang pertolonganku?

2 Ang saklolo sa akin ay nanggagaling sa Panginoon, na gumawa ng langit at lupa.

Pertolonganku ialah dari TUHAN, yang menjadikan langit dan bumi.

3 Hindi niya titiising ang paa mo'y makilos: siyang nagiingat sa iyo, ay hindi iidlip.

Ia takkan membiarkan kakimu goyah, Penjagamu tidak akan terlelap.

4 Narito, siyang nagiingat ng Israel hindi iidlip ni matutulog man.

Sesungguhnya tidak terlelap dan tidak tertidur Penjaga Israel.

5 Ang Panginoon ay tagapagingat sa iyo: ang Panginoon ay lilim mo sa iyong kanan.

Tuhanlah Penjagamu, Tuhanlah naunganmu di sebelah tangan kananmu.

6 Hindi ka sasaktan ng araw sa araw, ni ng buwan man sa gabi.

Matahari tidak menyakiti engkau pada waktu siang, atau bulan pada waktu malam.

7 Iingatan ka ng Panginoon sa lahat ng kasamaan; kaniyang iingatan ang iyong kaluluwa.

TUHAN akan menjaga engkau terhadap segala kecelakaan; Ia akan menjaga nyawamu.

8 Iingatan ng Panginoon ang iyong paglabas at ang iyong pagpasok, mula sa panahong ito at sa magpakailan pa man.

TUHAN akan menjaga keluar masukmu, dari sekarang sampai selama-lamanya.