< Mga Awit 121 >
1 Ititingin ko ang aking mga mata sa mga bundok; saan baga manggagaling ang aking saklolo?
J’ai levé les yeux vers les montagnes, d’où me viendra le secours.
2 Ang saklolo sa akin ay nanggagaling sa Panginoon, na gumawa ng langit at lupa.
Mon secours vient du Seigneur, qui a fait le ciel et la terre.
3 Hindi niya titiising ang paa mo'y makilos: siyang nagiingat sa iyo, ay hindi iidlip.
Qu’il ne permette pas que ton pied soit ébranlé, et qu’il ne s’assoupisse pas, celui qui te garde.
4 Narito, siyang nagiingat ng Israel hindi iidlip ni matutulog man.
Vois, il ne s’assoupira, ni ne dormira, celui qui garde Israël.
5 Ang Panginoon ay tagapagingat sa iyo: ang Panginoon ay lilim mo sa iyong kanan.
C’est le Seigneur qui te garde, c’est le Seigneur qui est ta protection; il est sur ta main droite.
6 Hindi ka sasaktan ng araw sa araw, ni ng buwan man sa gabi.
Pendant le jour, le soleil ne le brûlera pas, ni la lune pendant la nuit.
7 Iingatan ka ng Panginoon sa lahat ng kasamaan; kaniyang iingatan ang iyong kaluluwa.
Le Seigneur te garde de tout mal; que le Seigneur garde ton âme.
8 Iingatan ng Panginoon ang iyong paglabas at ang iyong pagpasok, mula sa panahong ito at sa magpakailan pa man.
Que le Seigneur garde ton entrée et ta sortie, dès ce moment et jusqu’à jamais.