< Mga Awit 121 >

1 Ititingin ko ang aking mga mata sa mga bundok; saan baga manggagaling ang aking saklolo?
Cantique pour les pèlerinages. Je lève mes yeux vers les montagnes: D'où me viendra le secours? —
2 Ang saklolo sa akin ay nanggagaling sa Panginoon, na gumawa ng langit at lupa.
— Mon secours vient de l'Éternel, Qui a fait les cieux et la terre.
3 Hindi niya titiising ang paa mo'y makilos: siyang nagiingat sa iyo, ay hindi iidlip.
Il ne permettra pas que ton pied chancelle; Celui qui te garde ne sommeillera point.
4 Narito, siyang nagiingat ng Israel hindi iidlip ni matutulog man.
Oui, celui qui garde Israël, Ne sommeillera pas; il ne s'endormira point.
5 Ang Panginoon ay tagapagingat sa iyo: ang Panginoon ay lilim mo sa iyong kanan.
l'Éternel est celui qui te garde. l'Éternel est ton ombre; il se tient à ta droite.
6 Hindi ka sasaktan ng araw sa araw, ni ng buwan man sa gabi.
Le soleil ne te frappera point pendant le jour, Ni la lune pendant la nuit,
7 Iingatan ka ng Panginoon sa lahat ng kasamaan; kaniyang iingatan ang iyong kaluluwa.
L'Éternel te gardera de tout mal; Il gardera ton âme.
8 Iingatan ng Panginoon ang iyong paglabas at ang iyong pagpasok, mula sa panahong ito at sa magpakailan pa man.
L'Éternel veillera sur ton départ comme sur ton arrivée. Dès maintenant et à toujours.

< Mga Awit 121 >