Mga Awit 121

1 Ititingin ko ang aking mga mata sa mga bundok; saan baga manggagaling ang aking saklolo?

Sang til Festrejserne. Jeg løfter mine Øjne til Bjergene: Hvorfra kommer min Hjælp?

2 Ang saklolo sa akin ay nanggagaling sa Panginoon, na gumawa ng langit at lupa.

Fra HERREN kommer min Hjælp, fra Himlens og Jordens Skaber.

3 Hindi niya titiising ang paa mo'y makilos: siyang nagiingat sa iyo, ay hindi iidlip.

Din Fod vil han ej lade vakle, ej blunder han, som bevarer dig;

4 Narito, siyang nagiingat ng Israel hindi iidlip ni matutulog man.

nej, han blunder og sover ikke, han, som bevarer Israel.

5 Ang Panginoon ay tagapagingat sa iyo: ang Panginoon ay lilim mo sa iyong kanan.

HERREN er den, som bevarer dig, HERREN er din Skygge ved din højre;

6 Hindi ka sasaktan ng araw sa araw, ni ng buwan man sa gabi.

Solen stikker dig ikke om Dagen, og Maanen ikke om Natten;

7 Iingatan ka ng Panginoon sa lahat ng kasamaan; kaniyang iingatan ang iyong kaluluwa.

HERREN bevarer dig mod alt ondt, han bevarer din Sjæl;

8 Iingatan ng Panginoon ang iyong paglabas at ang iyong pagpasok, mula sa panahong ito at sa magpakailan pa man.

HERREN bevarer din Udgang og Indgang fra nu og til evig Tid!