Mga Awit 121

1 Ititingin ko ang aking mga mata sa mga bundok; saan baga manggagaling ang aking saklolo?

Jeg opløfter mine Øjne til Bjergene; hvorfra skal min Hjælp komme?

2 Ang saklolo sa akin ay nanggagaling sa Panginoon, na gumawa ng langit at lupa.

Min Hjælp kommer fra Herren, som skabte Himmelen og Jorden.

3 Hindi niya titiising ang paa mo'y makilos: siyang nagiingat sa iyo, ay hindi iidlip.

Han tillade ikke din Fod at snuble, og han, som bevarer dig, slumre ikke!

4 Narito, siyang nagiingat ng Israel hindi iidlip ni matutulog man.

Se, han slumrer ikke og sover ikke, han, som bevarer Israel!

5 Ang Panginoon ay tagapagingat sa iyo: ang Panginoon ay lilim mo sa iyong kanan.

Herren er den, der bevarer dig; Herren er din Skygge ved din højre Haand.

6 Hindi ka sasaktan ng araw sa araw, ni ng buwan man sa gabi.

Solen skal ikke stikke dig om Dagen eller Maanen om Natten.

7 Iingatan ka ng Panginoon sa lahat ng kasamaan; kaniyang iingatan ang iyong kaluluwa.

Herren skal bevare dig fra alt ondt, han skal bevare din Sjæl.

8 Iingatan ng Panginoon ang iyong paglabas at ang iyong pagpasok, mula sa panahong ito at sa magpakailan pa man.

Herren skal bevare din Udgang og din Indgang fra nu af og indtil evig Tid.