< Mga Awit 120 >
1 Sa aking kahirapan ay dumaing ako sa Panginoon, at sinagot niya ako.
Wallfahrtslieder. Zu Jahwe in meiner Not rief ich, und er erhörte mich.
2 Iligtas mo ang aking kaluluwa, Oh Panginoon, sa mga sinungaling na labi, at mula sa magdarayang dila.
Jahwe, errette meine Seele von lügnerischer Lippe, von trügerischer Zunge.
3 Anong maibibigay sa iyo, at anong magagawa pa sa iyo, ikaw na magdarayang dila?
Was giebt dir und was mehrt dir die trügerische Zunge?
4 Mga hasang pana ng makapangyarihan, at mga baga ng enebro.
Geschärfte Kriegerpfeile samt Ginsterkohlen!
5 Sa aba ko, na nakikipamayan sa Mesech, na tumatahan ako sa mga tolda sa Kedar!
Wehe mir, daß ich bei Mesech zu Gaste bin, bei den Zelten Kedars wohne!
6 Malaon ng tinatahanan ng aking kaluluwa na kasama niyang nagtatanim sa kapayapaan.
Zu lange schon wohnt meine Seele bei solchen, die den Frieden hassen.
7 Ako'y sa kapayapaan: nguni't pagka ako'y nagsasalita, sila'y sa pakikidigma.
Ich bin ganz Friede, aber wenn ich etwas rede, sind sie auf Kampf aus.