< Mga Awit 120 >
1 Sa aking kahirapan ay dumaing ako sa Panginoon, at sinagot niya ako.
Cantique des degrés. À l’Éternel, en ma détresse, j’ai crié; et il m’a répondu.
2 Iligtas mo ang aking kaluluwa, Oh Panginoon, sa mga sinungaling na labi, at mula sa magdarayang dila.
Éternel! délivre mon âme de la lèvre menteuse, de la langue qui trompe.
3 Anong maibibigay sa iyo, at anong magagawa pa sa iyo, ikaw na magdarayang dila?
Que te donnera-t-on, et que t’ajoutera-t-on, langue trompeuse? –
4 Mga hasang pana ng makapangyarihan, at mga baga ng enebro.
Des flèches aiguës d’un homme puissant, et des charbons ardents de genêt.
5 Sa aba ko, na nakikipamayan sa Mesech, na tumatahan ako sa mga tolda sa Kedar!
Malheur à moi de ce que je séjourne en Méshec, de ce que je demeure avec les tentes de Kédar; –
6 Malaon ng tinatahanan ng aking kaluluwa na kasama niyang nagtatanim sa kapayapaan.
Que mon âme ait tant demeuré avec ceux qui haïssent la paix!
7 Ako'y sa kapayapaan: nguni't pagka ako'y nagsasalita, sila'y sa pakikidigma.
Je veux la paix; mais si j’en parle, ils sont, eux, pour la guerre.