< Mga Awit 120 >
1 Sa aking kahirapan ay dumaing ako sa Panginoon, at sinagot niya ako.
Cantique des montées. Vers Yahweh, dans ma détresse, j’ai crié, et il m’a exaucé:
2 Iligtas mo ang aking kaluluwa, Oh Panginoon, sa mga sinungaling na labi, at mula sa magdarayang dila.
« Yahweh délivre mon âme de la lèvre de mensonge, de la langue astucieuse! »
3 Anong maibibigay sa iyo, at anong magagawa pa sa iyo, ikaw na magdarayang dila?
Que te sera-t-il donné, quel sera ton profit, langue perfide?
4 Mga hasang pana ng makapangyarihan, at mga baga ng enebro.
Les flèches aiguës du Tout-Puissant, avec les charbons ardents du genêt.
5 Sa aba ko, na nakikipamayan sa Mesech, na tumatahan ako sa mga tolda sa Kedar!
Malheureux que je suis de séjourner dans Mések, d’habiter sous les tentes de Cédar!
6 Malaon ng tinatahanan ng aking kaluluwa na kasama niyang nagtatanim sa kapayapaan.
Trop longtemps j’ai demeuré avec ceux qui haïssent la paix.
7 Ako'y sa kapayapaan: nguni't pagka ako'y nagsasalita, sila'y sa pakikidigma.
Je suis un homme de paix et, quand je leur parle, ils sont pour la guerre.