< Mga Awit 120 >
1 Sa aking kahirapan ay dumaing ako sa Panginoon, at sinagot niya ako.
Matkalaulu. Ahdistuksessani minä huudan Herraa, ja hän vastaa minulle.
2 Iligtas mo ang aking kaluluwa, Oh Panginoon, sa mga sinungaling na labi, at mula sa magdarayang dila.
Herra, pelasta minun sieluni valheellisista huulista, petollisesta kielestä.
3 Anong maibibigay sa iyo, at anong magagawa pa sa iyo, ikaw na magdarayang dila?
Mitä hän sinulle antaa ja mitä siihen vielä lisää, sinä petollinen kieli?
4 Mga hasang pana ng makapangyarihan, at mga baga ng enebro.
Väkivaltaisen teräviä nuolia ynnä kinsteripensaan tulisia hiiliä!
5 Sa aba ko, na nakikipamayan sa Mesech, na tumatahan ako sa mga tolda sa Kedar!
Voi minua, että minun täytyy oleskella muukalaisena Mesekissä, asua Keedarin majojen keskellä!
6 Malaon ng tinatahanan ng aking kaluluwa na kasama niyang nagtatanim sa kapayapaan.
Kauan on minun sieluni täytynyt asua niiden seurassa, jotka rauhaa vihaavat.
7 Ako'y sa kapayapaan: nguni't pagka ako'y nagsasalita, sila'y sa pakikidigma.
Minä pidän rauhan, mutta jos sanan sanon, niin he ovat sotaan valmiit.