< Mga Awit 120 >
1 Sa aking kahirapan ay dumaing ako sa Panginoon, at sinagot niya ako.
Veisu korkeimmassa Kuorissa. Minä huudan Herraa minun tuskissani, ja hän kuulee minun rukoukseni.
2 Iligtas mo ang aking kaluluwa, Oh Panginoon, sa mga sinungaling na labi, at mula sa magdarayang dila.
Herra, pelasta minun sieluni valhettelevista suista ja vääristä kielistä?
3 Anong maibibigay sa iyo, at anong magagawa pa sa iyo, ikaw na magdarayang dila?
Mitä väärä kieli taitaa sinulle tehdä? ja mitä se taitaa toimittaa?
4 Mga hasang pana ng makapangyarihan, at mga baga ng enebro.
Se on niinkuin väkevän terävät nuolet, niinkuin tuli katajissa.
5 Sa aba ko, na nakikipamayan sa Mesech, na tumatahan ako sa mga tolda sa Kedar!
Voi minua, että minä olen muukalainen Mesekin seassa! minun täytyy asua Kedarin majain seassa.
6 Malaon ng tinatahanan ng aking kaluluwa na kasama niyang nagtatanim sa kapayapaan.
Se tulee minun sielulleni ikäväksi, asua niiden tykönä, jotka rauhaa vihaavat.
7 Ako'y sa kapayapaan: nguni't pagka ako'y nagsasalita, sila'y sa pakikidigma.
Minä pidän rauhan, mutta kuin minä puhun, niin he sodan nostavat.