Mga Awit 120

1 Sa aking kahirapan ay dumaing ako sa Panginoon, at sinagot niya ako.

(Sang til Festrejserne.) Jeg råbte til HERREN i Nød, og han svarede mig.

2 Iligtas mo ang aking kaluluwa, Oh Panginoon, sa mga sinungaling na labi, at mula sa magdarayang dila.

HERRE, udfri min Sjæl fra Løgnelæber, fra den falske Tunge!

3 Anong maibibigay sa iyo, at anong magagawa pa sa iyo, ikaw na magdarayang dila?

Der ramme dig dette og hint, du falske Tunge!

4 Mga hasang pana ng makapangyarihan, at mga baga ng enebro.

Den stærkes Pile er hvæsset ved glødende Gyvel.

5 Sa aba ko, na nakikipamayan sa Mesech, na tumatahan ako sa mga tolda sa Kedar!

Ve mig, at jeg må leve som fremmed i Mesjek, bo iblandt Kedars Telte!

6 Malaon ng tinatahanan ng aking kaluluwa na kasama niyang nagtatanim sa kapayapaan.

Min Sjæl har længe nok boet blandt Folk, som hader Fred.

7 Ako'y sa kapayapaan: nguni't pagka ako'y nagsasalita, sila'y sa pakikidigma.

Jeg vil Fred; men taler jeg, vil de Krig!